ধাৰাবাহিক উপন্যাস

নিৰাশাৰ নিহলেৰে বান্ধিলা।সপোনবোৰ মোহাৰি পেলালাযদি সপোনবোৰ মিছা আছিলইমান আশা কিয় দিছিলা..?দুচকুৰে নিগৰে অশ্রুকিয়নো নুবুজা হৃদয়ৰ বেথাবোৰ।দিন ৰাতি একাকাৰনিৰ্জন উজাগৰীদীঘলীয়া যামিনী।আকাশত জোন বেলিসদায় ওলাব।সন্ধ্যাৰ তৰাই আকাশ পোহৰাব।অন্তঃকৰণত হাহাকাৰ তাণ্ডৱ সৃষ্টি হ'ব।মন গহনত এচমকাক'লা ডাৱৰে ছানি ধৰিব।নীৰৱে হৃদয়ৰ একোণ উচুপিব ।পোৱা নোপোৱা…

পিছনিশা ফুলি উঠা এপাহি সুগন্ধি ফুল তুমিসুবাস ছটিয়াই সদ্যস্নাত পুৱাটোকআমোলমোলাই ৰখা প্ৰথম প্ৰহৰৰ ৰ’দ তুমি,তুমি বুকুৰ বৃন্দাবনত সুললিতসুৰ এটি হৈ সাৰ পাই থকা মূৰ্ছনা,ঐনিতমৰ ৰাগীত ছাঁই আপঙৰ নিচালগোৱাৰ তুমি এফাকি প্ৰেমৰ কবিতা,গানে গানে বৈ যোৱা হৃদয়ৰ শীতলতাত তুমি,শব্দৰে সজ্জিত বুকুৰ…

তুমি মোৰ বাবে এটা প্ৰেৰণাৰ সুঁতি হোৱামই তাতে মোৰ দিঙা খনি চপামতোমাৰবুকুয়েদি উজাই গৈ পাম মোৰ চিনাকি সেই ঘাট৷য’ত সংগম হব তোমাৰ মোৰ মৰমৰ৷তুমি জ্বলোৱা মৰমৰ শিখা বুকুতবান্ধি সাহসৰ অদম্য শক্তিৰে যুঁজি যাম জীৱন বাটততুমি মাথোঁঁ প্ৰেৰণাৰ এচাতি মলয়া হোৱাসুৰ…