আঘোণ : ঋতুপৰ্ণা ইংতিপি

আঘোণ : ঋতুপৰ্ণা ইংতিপি

আঘোণ মহীয়া পুৱতি নিশাকুঁৱলীয়ে ভেটিছে মোৰ পদূলি৷নিয়ৰৰ মুকুতাই গাঁঠিছেদূবৰিত মালাধাৰী৷ চৌদিশ ধুঁৱলী কুঁৱলীভালকৈ একোৱে মনিবনোৱাৰি৷দূবৰিৰ নিয়ৰে দুভৰি তিয়াইছে;পৰিছে দেহমন শাঁত৷ লাগে লাহে উদয়মানতৰুণ অৰুণৰ কাঁচিয়লি ৰ’দেনিয়ৰৰ কণিকাক কৰিছেআঘাত৷সেউজীৰ বুকুত সোণবৰণীয়া ধান৷ জাকে জাকে পথাৰত দাৱনিৰখিলখিলনিকেচ্ কেচ্ কাচি নচোৱাইজুৰিছে যেন সুৰৰ…
প্ৰেমৰ মিঠা অনুভৱ : ৰাহুল চেতিয়া

প্ৰেমৰ মিঠা অনুভৱ : ৰাহুল চেতিয়া

প্ৰেম স্বৰ্গীয়, প্ৰেম এক সুন্দৰ আৰু জটিল আৱেগ৷ ভালপোৱা হৃদয়ৰ এক সূক্ষ্ম অনুভূতি হৃদয় গহ্বৰত লুকাই থকা এমুঠি অনুভূতিৰ সমষ্টি ভালপোৱা৷ জীৱনৰ সমস্ত সেউজীয়া, আশা-আকাংক্ষা, হেঁপাহ, অনুভৱ-অনুভূতি শ্ৰদ্ধা-সন্মান ইত্যাদিৰ যোগফলেই হৈছে প্ৰেম, ভালপোৱা৷ বসন্তৰ মনোমোহা পৰিবেশৰ দৰে শুভ্ৰ আকাশৰ তলত…
বাৰিষাৰ বতৰত : সুশীলা কলিতা

বাৰিষাৰ বতৰত : সুশীলা কলিতা

এজাক কিন্‌কিয়া বৰষুণৰদগ্‌মগীয়া হ্নদয়ৰ বাহুবলতআমি প্ৰাতঃ ভ্ৰমণকাৰী বোৰেদৌৰা দৌৰি কৰিও থকা-সৰকা হলোকিযে বিলাই আমাৰ----মাজৰাতি সাৰ পাই দেখিলোতোমাৰ আঙুলিৰ ভাজবোৰআমাৰ বিছনাৰ তল পালেউপাই হীন হৈ ল’ৰা-ছোৱালী হালকজগাই বেলেগ এটা কোঠালীলৈ গলোকিন্তু উপাই নাইতোমাৰ আঙুলি কেইটাই আমাকমৰম কৰিহে এৰিলেততাতয়াকৈ সকলো সামৰি সুতৰিৰাইজে…
আশাৰে : অৰ্ণৱ কটকী

আশাৰে : অৰ্ণৱ কটকী

ভালে আছে নে বুলি নোসোধো আজিব্যস্ততাৰে ভৰা পথত হয়টো কেতিয়াবা,ক’ৰবাত আপোনাক লগ পোৱাৰ হেঁপাহ পুহি ৰাখিছোঁ মইবৈ যোৱা সময়ৰ সোঁ মাজত অকস্মাতে অজানিতেই৷ ৷কুশলে থাকিব সদায় আপুনি একেদৰেইমানু্হৰূপী দানবৰ পৰা নিজক বচাই৷ভিৰৰ মাজত হেৰাই যোৱা খবৰৰ দৰেহেৰাই যাবলৈ নিদিব নিজক…
বতাহত হালিজালি থকা জবা ফুলপাহি : বন্দনা মহন্ত

বতাহত হালিজালি থকা জবা ফুলপাহি : বন্দনা মহন্ত

মৰমৰ মইনাহঁত! বতাহত হালিজালি থকা ফুলনিৰ জবাফুল পাহলৈ তোমালোকে নিশ্চয় মন কৰিছা৷ জবাফুলৰ সৌন্দৰ্যই সকলোৰে মন মুহি নিয়ে৷ জবাফুলৰ বৈজ্ঞানিক নাম প্ৰজাতি অনুসৰি কেবাটাও আছে৷ যেনে -- --হিবিচকাচ চাবদাৰিকা (Hibiscus sabdarika) /হিবিচকাচ ৰচা চাইনেচিচ (Hibiscus rosa SINENSIS ) /হিবিচকাচ চিৰিয়াকাচ…

আশাৰ ৰেঙণি: ঋতুপর্ণা ইংতিপি

নিৰাশাৰ নিহলেৰে বান্ধিলা।সপোনবোৰ মোহাৰি পেলালাযদি সপোনবোৰ মিছা আছিলইমান আশা কিয় দিছিলা..?দুচকুৰে নিগৰে অশ্রুকিয়নো নুবুজা হৃদয়ৰ বেথাবোৰ।দিন ৰাতি একাকাৰনিৰ্জন উজাগৰীদীঘলীয়া যামিনী।আকাশত জোন বেলিসদায় ওলাব।সন্ধ্যাৰ তৰাই আকাশ পোহৰাব।অন্তঃকৰণত হাহাকাৰ তাণ্ডৱ সৃষ্টি হ'ব।মন গহনত এচমকাক'লা ডাৱৰে ছানি ধৰিব।নীৰৱে হৃদয়ৰ একোণ উচুপিব ।পোৱা নোপোৱা…

লিজি ভেলাস্কেজৰ বিষয়: সংগীতা ডেকা

এখেত হৈছে এক অনন্য প্ৰতিভাৰ গৰাকী৷ কিন্তু “লিজি ভেলাস্কেজক“ বিশ্বৰ আটাইতকৈ কুৎচিত মহিলা হিচাপে অভিহিত কৰা হয়৷ কিয়নো তেওঁ দেখাত ভয় লগা শাৰীৰিক গঠনৰ, অতিকৈ ক্ষীণ, এটা চকু অন্ধ৷ যাৰ বাবে তেখেতৰ বিষয়ে এইদৰে মত পোষণ কৰা হৈছে৷ আনকি সমাজৰ…

আত্মবিশ্বাস : অভিজিৎ কোঁৱৰ

পিছনিশা ফুলি উঠা এপাহি সুগন্ধি ফুল তুমিসুবাস ছটিয়াই সদ্যস্নাত পুৱাটোকআমোলমোলাই ৰখা প্ৰথম প্ৰহৰৰ ৰ’দ তুমি,তুমি বুকুৰ বৃন্দাবনত সুললিতসুৰ এটি হৈ সাৰ পাই থকা মূৰ্ছনা,ঐনিতমৰ ৰাগীত ছাঁই আপঙৰ নিচালগোৱাৰ তুমি এফাকি প্ৰেমৰ কবিতা,গানে গানে বৈ যোৱা হৃদয়ৰ শীতলতাত তুমি,শব্দৰে সজ্জিত বুকুৰ…

প্ৰেৰণা: অৰ্ণৱ কটকী

তুমি মোৰ বাবে এটা প্ৰেৰণাৰ সুঁতি হোৱামই তাতে মোৰ দিঙা খনি চপামতোমাৰবুকুয়েদি উজাই গৈ পাম মোৰ চিনাকি সেই ঘাট৷য’ত সংগম হব তোমাৰ মোৰ মৰমৰ৷তুমি জ্বলোৱা মৰমৰ শিখা বুকুতবান্ধি সাহসৰ অদম্য শক্তিৰে যুঁজি যাম জীৱন বাটততুমি মাথোঁঁ প্ৰেৰণাৰ এচাতি মলয়া হোৱাসুৰ…

পিতাইলৈ বুলি: অভিজিৎ কোঁৱৰ

তহঁতৰ ৰজা-ৰাণী খেলখনত মই ৰজাঘৰীয়া পো হ’ব নোৱাৰিলো পিতাই,খুলি দিব নোৱাৰিলো ৰাজ-প্ৰাসাদৰ দুৱাৰ,কঢ়িয়াই আনিবও নোৱাৰিলো এমুঠি জোনাক,আই মুখত এমোকোৰা হাঁহি গুজিসুজিবও নোৱাৰিলোঁ জন্ম লোৱাৰ নামত থকা ধাৰ৷পিতাই পোহৰ বিচাৰি মই যিখন পৃথিৱীত বিচৰণ কৰি আছোঁ,তাত আচলতে পোহৰ নাইপোহৰৰ নামত কেৱল…