মহাপুৰুষ মাধৱদেৱ: বন্দনা মহন্ত

১৪৮৯ খ্ৰীষ্টাব্দত উত্তৰ লখীমপুৰ জিলাৰ নাৰায়ণপুৰ অঞ্চলত গুৰুজনাৰ প্ৰিয় শিষ্য মহাপুৰুষ মাধৱদেৱৰ জন্ম হৈছিল৷ পিতৃৰ নাম আছিল গোৱিন্দগিৰী আৰু মাতৃৰ নাম আছিল মনোৰমা দেৱী৷ ১৫২২ খ্ৰীষ্টাব্দত “বেলগুৰি“ নামৰ ঠাইত সৌভাগ্যক্ৰমে মহাপুৰুষ শংকৰদেৱক লগ পাইছিল৷ তাতেই মাধৱদেৱৰ জীৱনে দিক্ সলনি কৰিছিল৷…

প্ৰেৰণা: অৰ্ণৱ কটকী

তুমি মোৰ বাবে এটা প্ৰেৰণাৰ সুঁতি হোৱামই তাতে মোৰ দিঙা খনি চপামতোমাৰবুকুয়েদি উজাই গৈ পাম মোৰ চিনাকি সেই ঘাট৷য’ত সংগম হব তোমাৰ মোৰ মৰমৰ৷তুমি জ্বলোৱা মৰমৰ শিখা বুকুতবান্ধি সাহসৰ অদম্য শক্তিৰে যুঁজি যাম জীৱন বাটততুমি মাথোঁঁ প্ৰেৰণাৰ এচাতি মলয়া হোৱাসুৰ…

স্বাধীনতা দিৱস নে উৎসৱ?

এটা সময় আছিল যেতিয়া স্বাধীনতা দিৱসৰ দিনটোত আমাৰ দেহমন দেশভক্তিৰে ভৰি পৰিছিল৷ সেইসময়ত স্কুল আৰু অন্য প্ৰশাসনিক কাৰ্য্যালয় সমূহত জাতীয় পতাকা উত্তোলনকে আদি কৰি বিভিন্ন দেশভক্তি মূলক কাৰ্য্যসুচী উদযাপন কৰা হৈছিল৷ তেতিয়া স্বাধীনতা দিৱসৰ দিনটোৰ এক সুকীয়া মাদকতা আছিল৷ এতিয়া…

লক্ষ্য: মাধুৰ্য্য খনিকৰ

লক্ষ্য ভেদিবলৈ হ'লে অকল হাত ভৰি পোন হ'লেও ন'বহ।লক্ষ্য ভেদিবলৈ হ'লে মগজৰ জ্ঞানো সমকক্ষলৈ গভীৰ আৰু তীক্ষ্ণ হ'ব লাগিল।মগজৰ জ্ঞানো তাই সিহঁতৰ লগত কৰা প্ৰতিযোগিতা খনত দেখা দেখা দিলে যে।লক্ষ্য ভেদিবলৈ হ'লে অকল হাত ভৰি পোন হ'লেও ন'হব, লক্ষ্য ভেদিবলৈ…

অভোক: ৰীমা গায়ন বৰা

ভোকৰ লালসাত পৰি ৰাজনীতি, সমাজ, ঘৰ সকলোতে পৰিভ্ৰমী পক্ষীৰ দৰে বিচৰণ কৰি ফুৰা অমল এতিয়া শয্যাগত অৱস্হাত । যৌৱনৰ বলীয়া বানত উটি ভাহি ফুৰা অমলৰ এতিয়া একেবাৰে ভোক নোহোৱা হ'ল । কোনোবাই উপযাচি কিবা দিলেও অভোকত জানো কোনোবাই খাব পাৰে…

দৃশ্য আৰু সত্য: মাধুৰ্য্য খনিকৰ

তুমি এতিয়া এজন সুখী ব্যক্তি হ'লা। সেই নহয় মিছা কৈছে আপুনি? মানে?আপুনি ভাবিছে কিজনি দেখাতোকে সঁচা বুলি দৃশ্য আৰু সত্য মাজতো আছে বহু পাৰ্থক্য।সুখ বিচাৰি বিচাৰি বহুত হাবাথুৰি খালো কিন্তু সুখ কতো বিচাৰি নাপালো,কেৱল শিকিছো নিজক নিজেই সুখী কৰিবলৈ হ'লে…

ভ্ৰম: ঋতুপর্ণা ইংতিপি

প্ৰত্যেক দিনাৰ দৰে আজিও স্কুলৰ পৰা আহি চোতালৰ পৰাই তাই চিঞৰিলে।আইতা অ' আইতা বুলি।দুৱাৰখন বন্ধ দেখি মাক আৰু খুড়ীয়েকৰ ওপৰত খং উঠিল। মানুহজনী অকলে এৰি থৈ ক'ত যায় বুলি কৈয়ে তাই ভিতৰত সোমাল। এইবাৰ তাইৰ খং দুগুণে বাঢ়ে।ইমান গৰমত ফেন…

ভগ্ন স্বপ্ন: ঋতুপৰ্ণা ইংতিপি

কাঁহীখনত মাংস ভাজি আৰু অলপ দে৷নহ’লে মুখ ফুলাই থাকিব৷বেছি মৰম কৰোঁতে কৰোঁতে বৰ মূৰৰ ওপৰত উঠিছে৷ভাত বাঢ়ি বাঢ়ি বৰষাক মাকে কথাখিনি কৈ গ’ল৷কাঁহীখন আগবঢ়াই দিওঁতে বুকুত বৰ বিহ অনুভৱ কৰিলে৷দুবছৰ আগতে গাড়ীৰ খুন্দাত শেষ হৈ যোৱা সেউজীয়া সপোন কথা মনত…

প্ৰাপ্তি: ৰাহুল চেতিয়া

আন দিনাৰ দৰে ডিম্পলে ৰাতিপুৱা শুই উঠি স্নান কৰিঘৰৰ কাষৰতে থকা শিৱ মন্দিৰত সেৱা এভাগ কৰিবলৈ বুলি মন্দিৰৰ সন্মুখত থকা লোহাৰ গেটখন খুলি সোমাবলৈ লওঁতে এহাল দম্পত্তি কণমানি এজনীৰ সৈতে সেৱা কৰি থকা দেখা পালে।কণমানিটিয়ে ঈশ্বৰক হাত যোৰ কৰি সেৱা…